PATÉTIKUS TRÉFA
Nem az utódokhoz
nem érdemes
tán szörnyetegek lesznek
a törzskarokat
trónokat és hatalmakat már
felsőbb bizottság
inti Vigyázat
jönnek az agytalan
szörnyek
hát nem az utódokhoz
hanem azokhoz
akik hunyt szemmel
épp e pillanatban
szaporodnak
nem az utódokhoz
szól most szavam
hanem a politikusokhoz
kik engem nem olvasnak
a püspökökhöz
kik engem nem olvasnak
a tábornokokhoz
kik engem nem olvasnak
az ún. „egyszerű emberekhez"
mindenkihez
aki nem olvas nem hallgat
nem ismer engem
akinek nem kellek
Nem kellek
ám aki mégis kell nekem
Sebők Éva fordítása
Zart patetyczny
nie do potomnych
przecież nie ma sensu
być może to będą potwory
wysoka komisja ostrzega wyraźnie
mocarstwa
trony i sztaby
że przyjdą potwory
bez mózgu
więc nie do potomnych
ale do tych którzy
w tej właśnie chwili
rozmnażają się
z zamkniętymi oczami
nie do potomnych
kieruję te słowa
Mówię do polityków
którzy mnie nie czytają
mówię do biskupów
którzy mnie nie czytają
mówię do generałów
którzy mnie nie czytają
mówię do tzw. „prostych ludzi”
którzy mnie nie czytają
będę mówił do wszystkich
którzy mnie nie czytają
nie słuchają nie znają
nie potrzebują
Oni mnie nie potrzebują
ale ja ich potrzebuję...
KI A KÖLTŐ
Költő az aki verset ír
és aki nem ír verset
költő az aki széttépi kötelékét
és aki köteléket vesz magára
költő az aki hisz
és aki nem tud hinni
költő az aki hazudott
és az akinek hazudtak
költő az aki kézből evett
és az aki levágta a kezét
költő az akinek szája van
és az aki lenyeli az igazságot
az aki elbukott
és aki fölkel
költő az aki elmegy
és aki elmenni nem tud
Kerényi Grácia fordítása
Kto jest poetą
poetą jest ten który pisze wiersze
i ten który wierszy nie pisze
poetą jest ten który zrzuca więzy
i ten który więzy sobie nakłada
poetą jest ten który wierzy
i ten który uwierzyć nie może
poetą jest ten który kłamał
i ten którego okłamano
poetą jest ten co ma usta
i ten który połyka prawdę
ten który upadał
i ten który się podnosi
poetą jest ten który odchodzi
i ten który odejść nie może
Fehér toll
Fehér toll
fekete éj
piros a vér
az ég a puszta
ömlik a bor
ömlik a dal
Csárdaablak
ablakon árnyék
csillog a toll
a nap kél
ez nem bor
már ömlik a vér
Akasszátok föl a királyokat
Vidám dalokat rótt
könnyű
tolla ha
vörösbor
volt a tinta
De azt mi
hóhér bárdjaként
sujtott azt
zsarnokok
vérével írta
Írt borral vérrel
halkan
sercent a
madár tolla kezében
Akasszátok föl a királyokat
S mikor a
kedveshez írt a toll
madárként
szárnyalt az égen
S ő fájdalmat
dühöt lerázva
felöltözött a szerelembe
futott hozzá
szívén
sokáig hallgatózott
Tolla percent
a fekete éjben
Akasszátok föl a királyokat
Tolla parázslott
át a vörös éjen
Akasszátok föl a királyokat
Segesvár mellett
halt meg
senki se tudja
sírhelye hol van
Magyar földben
van az a sír
magyar kenyérben
napban dalokban
1955
Fodor András fordítása
Białe pióro
Białe pióro
Czarna noc
krew czerwona
niebo step
płynie wino
płynie śpiew
Okno karczmy
w oknie cień
błyska pióro
idzie dzień
to nie wino
płynie krew
Gotujcie krółom szubienicę
Wesołe piosnki
pisał piórem
lekkim
w czerwonym winie
zatopionym
A te co były
jak topór
katowski
we krwi tyranów
zanurzonym
On pisał winem
pisał krwią
skrzypiało cienkie
ptasie pióro
Gotujcie królom szubienicę
A gdy do miłej
pisał wiersz
pióro jak ptak
odlatywało
On strząsał z siebie
ból i gniew
odziany w miłość
do niej biegł
i na jej sercu
milczał długo
Skrzypiało pióro
w czarną noc
Gotujcie królom szubienicę
Spłonęło pióro
w noc czerwoną
Gotujcie królom szubienicę
Pod Segesvarem
znalazł grób
gdzie jest
ten grób
nikt nie wie
W węgierskiej ziemi
jest ten grób
w węgierskim słońcu
w chlebie śpiewie
TUDÁS
Soha semmi se lesz
megmagyarázva
semmi kiegyenlítve
semmi se kap jutalmat
soha és semmi
az idő nem gyógyít be semmit
a sebek nem forrnak össze
szó nem
pótolhatja a szót
a sírokat nem fedi be fű
meghalnak a halottak
nem lesz feltámadás
a világ nem ér véget
s vonszolódik tovább
a líra
Árkádia felé
vagy másfelé
Fodor András fordítása
Wiedza
Nic nigdy nie zostanie
wytłumaczone
nic wyrównane
nic wynagrodzone
nic nigdy
czas niczego nie uleczy
rany nie zabliźnią się
słowo nie wejdzie
na miejsce słowa
groby nie zarosną trawą
umarli umrą
i nie zmartchwywstaną
świat się nie skończy
poezja powlecze się dalej
w stronę Arkadii
albo w stronę drugą
1968
___________
Fodor András: Mezsgyék, Magvető, 1980
Lengyel költők antológiája, Kozmosz Könyvek, 1969
No comments:
Post a Comment